Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Brassica repanda subsp. saxatilis & Carduus defloratus

fotò
fotò
Caulet(-de-roucas)

Brassica repanda subsp. saxatilis

Brassicaceae Cruciferae

Nom en français : Chou des rochers.

Descripcioun :
Lou caulet-de-roucas se rescontro sus li cresten de colo roucaiouso d'auto Prouvènço. Es uno planto raro, endemico de Prouvènço. Tóuti li fueio, verdo, lusènto e proun descoupado soun en rouseto. En mountagno s'atrovo la subsp. repanda qu'a de fueio quàsi pas descoupado. La boudousco, proun longo (< 5 cm) èi larjo e aplatido, alor que lou bout formo d'un cop un benc. La planto èi marcado sus la listo roujo, categourìo VU (vulnerablo).

Usanço :
Lou caulet-de-roucas èi manjadis coume tóuti li caulet fèr, pamens es uno planto proutejido adounc de pas acampa.

Port : Erbo
Taio : 3 à 20 cm
Fueio : rouseto
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Brassica
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,2 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico de Prouvènço
Abriéu à juliet

Liò : Tepiero seco - Cresten venta - Marlo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Brassica repanda subsp. saxatilis (DC.) Heywood, 1964

fotò
fotò
Cardoun(-di-pecou-nus)

Carduus defloratus

Asteraceae Compositae

Nom en français : Chardon à pédoncules nus.

Descripcioun :
Aquéu cardoun trachis en mountagno dins lis esboudèu o enca li tepiero roucaiouso. Fai de mato gaire sarrado d'ounte sorton de flour coumpausado pourtado pèr de pecou nus, valènt-à-dire sènso fueio, o quàsi, mai pelouso (fotò). Li bratèio soun pougnènto, pulèu longo e d'un cop estrecho. Dos meno iston au nostre mai tout acò èi pancaro bèn clar : la subsp. carlinifolius, aqui presentado, a un pecou que fai pas souvènt mai de 5 cm, alor que defloratus fai mai de 10 cm en generau. Pamens i'a d'intermediàri que ié dison la subsp. medius.

Usanço :
Tóuti li cardoun soun manjadis, majamen li tijo, pamens avèn pas d'entresigne sus d'usanço couneigudo pèr lou cardoun-di-pecou-nus.

Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carduus
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Esboudèu - Roucaio - Tepiero roucaiouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Carduus defloratus L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CC
CC

Brassica repanda subsp. saxatilis & Carduus defloratus

ges
ges
R
RR
ges
R
ges
ges

Coumpara Caulet(-de-roucas) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Cardoun(-di-pecou-nus) emé uno autro planto

fotò